بسیاری از مجرمان به بزهکاری معتادند
نویسنده کتاب «بزهکاری به عادت»:
بسیاری از مجرمان به بزهکاری معتادند
22 آذر 1388 ساعت 10:51 |
نویسنده کتاب «بزهکاری به عادت؛ از علتشناسی تا پیشگیری» معتقد است: مطالعات، پدیده بزهکاری به عادت را مقولهای خطرناک برای جوامع برشمردهاند، همانگونه که شمار بسیاری از مراجعان به دستگاه عدالت کیفری را نیز بزهکاران تشکیل میدهند.
امیرحسن نیازپور در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان این مطلب گفت: بزهکاری به عادت، مقولهای است که از هنگام پیدایش مکتب «تحققی» تا امروز مورد توجه و مطالعات جرمشناسانه بوده است و طی همین مطالعات بود که خطر آن برای جوامع بشری به اثبات رسید.
وی با بیان این که بیشترین مجرمان را بزهکاران به عادت تشکیل میدهند، اظهار کرد: تبیین این امر بر دستاندرکاران دستگاه عدالت کیفری تأثیر گذاشت و آنها کوشیدند در چرخه جرمانگاری، فرآیند کیفری و اتخاذ سیاست جنایی نسبت به این پدیده، توجه ویژهای داشته باشند.
نیازپور افزود: نتایج تحقیقات انجام شده نشان میدهد که پیشرسی بزهکاری تا حد بالایی در پایداری افراد در ارتکاب جرم اثرگذار است، به همین دلیل، با دخالت در فرآیند رشد و تربیت کودکان مشکلدار و در معرض خطر بزهکاری، میتوان از غرقشدن آنان در فعالیتهای مجرمانه جلوگیری کرد. از این رو، با مشارکتها نهادها میتوان این افراد را با اعمال تدابیر حمایتی به سوی جامعهپذیری و مردمآمیزی سوق داد.
وی ادامه داد: این تدابیر ممکن است نسبت به برخی از افراد مشکلدار تأثیرگذار نباشند و این افراد همواره بر ارتکاب جرم پافشاری کنند. در این حالت، پیشگیری موقعیتمدار به دلیل داشتن ویژگیهایی مانند ایجاد موانع مادی ـ فیزیکی میتواند تا اندازه زیادی سبت به مقابله با این پدیده تأثیر گذارد.
نویسنده کتاب «بزهکاری به عادت؛ از علتشناسی تا پیشگیری» یادآور شد: موفقیت در استفاده از این روش را میتوان این گونه توصیف کرد که این دسته از بزهکاران برخلاف دیگر بزهکاران نظیر یقه سفیدها یا حرفهایها، بهره هوشی پایینی دارند و هنگام رویارویی با موانع موقعیت مدار، توانایی اندیشیدن برای گذر از آن را ندارند.
کتاب «بزهکاری به عادت؛ از علتشناسی تا پیشگیری» از سوی بنیاد حقوقی میزان منتشر شده است.
وی با بیان این که بیشترین مجرمان را بزهکاران به عادت تشکیل میدهند، اظهار کرد: تبیین این امر بر دستاندرکاران دستگاه عدالت کیفری تأثیر گذاشت و آنها کوشیدند در چرخه جرمانگاری، فرآیند کیفری و اتخاذ سیاست جنایی نسبت به این پدیده، توجه ویژهای داشته باشند.
نیازپور افزود: نتایج تحقیقات انجام شده نشان میدهد که پیشرسی بزهکاری تا حد بالایی در پایداری افراد در ارتکاب جرم اثرگذار است، به همین دلیل، با دخالت در فرآیند رشد و تربیت کودکان مشکلدار و در معرض خطر بزهکاری، میتوان از غرقشدن آنان در فعالیتهای مجرمانه جلوگیری کرد. از این رو، با مشارکتها نهادها میتوان این افراد را با اعمال تدابیر حمایتی به سوی جامعهپذیری و مردمآمیزی سوق داد.
وی ادامه داد: این تدابیر ممکن است نسبت به برخی از افراد مشکلدار تأثیرگذار نباشند و این افراد همواره بر ارتکاب جرم پافشاری کنند. در این حالت، پیشگیری موقعیتمدار به دلیل داشتن ویژگیهایی مانند ایجاد موانع مادی ـ فیزیکی میتواند تا اندازه زیادی سبت به مقابله با این پدیده تأثیر گذارد.
نویسنده کتاب «بزهکاری به عادت؛ از علتشناسی تا پیشگیری» یادآور شد: موفقیت در استفاده از این روش را میتوان این گونه توصیف کرد که این دسته از بزهکاران برخلاف دیگر بزهکاران نظیر یقه سفیدها یا حرفهایها، بهره هوشی پایینی دارند و هنگام رویارویی با موانع موقعیت مدار، توانایی اندیشیدن برای گذر از آن را ندارند.
کتاب «بزهکاری به عادت؛ از علتشناسی تا پیشگیری» از سوی بنیاد حقوقی میزان منتشر شده است.
خبرگزاری کتاب ایران