بررسی قانون کپی رایت کتاب کودک
4 آبان 1388 ساعت 11:44
نشست بررسی قانون کپی رایت کتاب کودک با حضور نوش‌آفرین انصاری(رییس هیات مدیره شورای کتاب کودک)، محمدرضا شاه‌آبادی(مدیر انتشارات کانون)، لیلی حائری(مترجم) و سید علی کاشفی خوانساری(پژوهشگر) برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در ابتدای این نشست نوش‌آفرین انصاری با بیان اینکه طی سال‌های گذشته قوانین بسیاری در حوزه کپی رایت وضع شده است، گفت: در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز از سال 81 قوانین کپی‌رایت رعایت می‌شود تا با توجه به این قوانین حقوق مولفان و دست‌اندرکاران تهیه و تولید کتاب چه در داخل و چه در خارج از کشور محفوظ بماند.
وی تصریح کرد: باید توجه داشت که تجارت کتاب، جاده‌ای دو طرفه است که همواره می‌بایست حقوق طرفین معامله در آن برآورده و حفظ شود. در این بخش کانون به صورت حرفه‌ای وارد عمل شده است.
وی با اشاره به انتشار کتاب راهنمای حقوق مالکیت معنوی (کپی‌رایت) در آسیا با ترجمه لیلی حائری گفت: این اتفاق مهمی بود که در کانون رخ داد تا به نوعی حفاظت از آثار چاپ شده ترویج شود.
به گفته انصاری قانون کپی‌رایت از زمانی آغاز می‌شود که خالق و صاحب اثر آن را برای حفظ از حقوق خود معرفی نموده و به متولیان امر ارسال می‌کند.
شاه‌آبادی: در صورت فروش کپی‌رایت 8 درصد حق نویسنده و تصویرگر است که با توجه به توافق بین آنها گاهی به صورت مساوی تقسیم می‌شود
وی افزود: کپی رایت همان بحث امانتداری است. مستندکردن یک پدیده اخلاقی است. ما باید از خود سؤال کنیم که چقدر به خالق یک اثر احترام می‌گذاریم؛ چرا که احترام به پدید‌آورند‌ه اثر امری اخلاقی و ضروری است.
در ادامه این نشست لیلی حائری با بیان اینکه حضور ناشران در نمایشگاه‌های بین‌المللی سبب آشنایی آنها با قانون کپی‌رایت شده است گفت: مجلس شورای اسلامی قانونی را در سال 79 در حمایت از پدیدآورندگان نرم‌افزاری تصویب کرد که گامی در راستای کپی رایت بود.اما هنوز راه‌بلندی تا اجرای کامل این قانون وجود دارد. کتابی که هم اکنون در این رابطه در ایران ترجمه شده حاصل تعامل کانون با سازمان ACCU (سازمان آسیا، اقیانوسیه Unesco) است که پس از ترجمه به فارسی به زبان دری هم ترجمه شد.
وی اضافه کرد: اصولا نشر کتاب به منظور ترویج محتوای فرهنگی کتاب‌ها است و کشوری که نتواند از آثار دیگر کشورها استفاده نماید به فرهنگ و زبانی که در آن زندگی می‌کند محدود می‌ماند.
حائری با تاکید بر اینکه مستند کردن یک پدیده اخلاقی است اظهار داشت: این آموزش باید از کودکی آغاز شود. همه ما باید به‌شخصه در حد توانایی کپی‌رایت را رعایت کنیم و خود را جای تولید‌کننده اثر بگذاریم. درونی کردن این مبحث و احترام به کسی که آن را تولید
نوش‌آفرین انصاری: باید توجه داشت که تجارت کتاب، جاده‌ای دو طرفه است که همواره می‌بایست حقوق طرفین معامله در آن برآورده و حفظ شود. در این بخش کانون به صورت حرفه‌ای وارد عمل شده است
کرده امری ضروری است.
در ادامه این نشست سید علی کاشفی خوانساری پژوهشگر با اشاره به این که در شرایط فعلی خریدن حق رایت کار غیرممکن و دشواری نیست گفت: با قیمت خوب و به صرفه نیز می‌توان این کار را انجام داد؛ اما سوال اینجاست که آیا در مورد کتاب‌های قدیمی هم نیاز است که به سراغ اجازه رایت این آثار باشیم یا خیر؟
وی افزود: چون در حدود 40 درصد کتاب‌های کانون آثار ترجمه شده است و نمی‌توان به قبل بازگشت، در این مورد با ارتباطات دوستانه می‌توان با مولفان خارجی این مسائل را حل و فصل کرد.
در ادامه نشست حمیدرضا شاه‌آبادی مدیر انتشارات کانون پیوستن ایران به قانون کپی‌رایت را امری ناگزیر دانست و گفت: در این میان نباید بین هزینه‌های خرید و فروش کپی‌رایت تعادل را در نظر داشته باشیم که در غیر این صورت برقراری این گونه تعاملات به صرفه نخواهد بود و نهایتا قطع می‌شود.
شاه‌آبادی افزود: طی هفت سال گذشته سعی کرده‌ایم که این مورد را مدنظر قرار دهیم. در حوزه نرم‌افزار چون در ایران کپی‌رایت نداریم فعالیت نمی‌شود چراکه به محض ورود محصول به بازار به سرعت از روی آن تکثیر می‌شود.
به گفته شاه‌آبادی در صورت فروش کپی‌رایت 8 درصد حق نویسنده و تصویرگر است که با توجه به توافق بین آنها گاهی به صورت مساوی تقسیم می‌شود و یا گاهی به یکی از این‌ها درصد بیشتری با توجه به تاثیر تصاویر در فروش کتاب و ... تعلق می‌گیرد
دیدگاه خودتان را ارسال کنید