به مناسبت روز جهانی «مقابله با خشونت علیه زنان»؛
یک زن از هر پنج زن در دنیا، یکی از انواع خشونت‌ها را تجربه کرده است
خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
در 19 اکتبر سال 1999 میلادی در هفدهمین نشست در سومین کمیته و پنجاه و چهارمین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، 74 کشور جهان پیش‌نویسی را مطرح کردند که بر طبق آن 25 نوامبر هر سال به عنوان روز جهانی «مقابله با خشونت علیه زنان» نامگذاری شد.
به گزارش سرویس «زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این مساله در سی‌امین نشست در سومین کمیته مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سوم نوامبر 1999 میلادی مورد موافقت کشورهای عضو قرار گرفت و در نهایت به امضای 79 کشور رسید.
بر اساس این طرح، مجمع عمومی سازمان ملل متحد تمامی سازمان‌های و نهادها را درباره توجه به مسایل زنان و مقابله با خشونت علیه این قشر فراخواند و از تمامی دولت‌های جهان درخواست کرد تا راهکاری را برای مقابله با خشونت علیه زنان بیندیشند. به طوری که در این طرح ذکر شده است، تمامی بخش‌های یک کشور باید از لحاظ اجتماعی، قانونی، حقوقی، شهروندی و مدنی و برابری و مساوات حقوق زنان را به رسمیت شناخته و به آن عمل کنند.
همچنین مجمع عمومی سازمان ملل متحد خشونت علیه زنان را از هر نوع فیزیکی، جنسی و روحی ممنوع اعلام و بیان کرده که این موضوع باید چه در اجتماع و چه در زندگی خصوصی و شهروندی زنان مورد ملاحظه قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، این پیش‌نویس بدون رای گیری از حاضران در سومین کمیته مجمع عمومی سازمان ملل متحد به امضا و تصویب رسید.
همچنین در این طرح آمده است که علاوه بر مقابله با خشونت علیه زنان باید به موضوعاتی نظیر اعلامیه جهانی حقوق بشر، پیمان جهانی رعایت حقوق سیاسی و اجتماعی، پیمان جهانی اقتصاد، رعایت حقوق اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون حذف انواع خشونت و تبعیض جنسیتی از زنان و اعمال هر نوع تنبیه بدنی در مورد قشر زن در هر جامعه‌ای توجه شود.
از طرفی کشورهای جهان باید به این موضوع توجه داشته باشند که پرداختن به موضوع حذف و مقابله با خشونت علیه زنان در اصل یک جامعه را به سوی رشد، شکوفایی و صلح پایدار رهنمون می‌کند.
زنان در اقشار و طبقات اقلیت یک جامعه، زنان بومی و روستایی، زنان پناهنده، زنان مهاجر، زنان ساکن در مناطق دورافتاده، زنان نیازمند، زنان متهم و محکوم، دختر‌بچه‌ها، زنان ناتوان جسمی و معلول، پیرزن‌ها و زنان در کشورهای درگیر در جنگ‌ها به شدت آسیب‌پذیرند و بیش از سایر هم‌نوعان خود در معرض انواع خشونت‌های جنسی و جسمی قرار می‌گیرند.
بر اساس گزارش مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باید به این نکته توجه داشت که اعمال خشونت علیه زنان ریشه در نابرابری قدرت در میان قشر زن و مرد دارد و از آن جا نشات می‌گیرد که مردان همیشه در جدال و کشمکش برای دستیابی به قدرت و حذف زنان از عرصه‌های اجتماع و مقام‌ها بودند. به همین دلیل طی قرون متوالی زنان همیشه زیر دست بوده و اگر قصد داشتند برای کسب قدرت و جایگاه خود تلاش کنند، یا جان خود را از دست داده و یا کثیف‌ترین راهکارها برای حذف آن‌ها از صحنه مورد استفاده قرار می‌گرفت.
این در حالیست که هم اکنون گروه‌ها، سازمان‌های دولتی و غیر‌دولتی، نهادها و ارگان‌هایی که تحت پوشش سازمان ملل متحد بوده و یا به صورت کاملا مجزا عمل می‌کنند، راهکارهایی را برای حمایت از حقوق زنان و دختران مطرح کرده و به کار بسته‌اند.
حمایت‌های مالی، معنوی، حقوقی و اجتماعی این گروه‌ها از زنان در کشورها و نقاط مختلف جهان مثال زدنی است.
به همین دلیل هر ساله در 25 نوامبر چهارم آذر ماه روز جهانی «مقابله با خشونت علیه زنان» در مناطق مختلف جهان برگزار می‌شود و طی آن از کشورهای جهان، نمایندگان آژانس‌ها و ارگان‌های دولتی و غیر‌دولتی گردهم جمع می‌شوند تا برای حذف کامل خشونت علیه زنان و دختران راهکارهای جدید ارائه کرده و از افراد و سازمان‌هایی که در زمینه مقابله با خشونت علیه زنان فعال هستند، تجلیل کنند.
به گزارش ایسنا، باید به این موضوع اشاره کرد که روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان در اصل به «بوگوتا» ـ کلمبیا ـ برمی‌گردد.
برای اولین بار در این کشور، روز ترور سه خواهر «میرابال» روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان خوانده شد، چرا که این سه خواهر در زمان «رافائل تروخیلو» ـ دیکتاتور دومینیکن ـ ترور شدند و کلمبیا از 18 تا 21 ژوئیه سال 1988 میلادی و برای اولین بار برای یاد ود این سه خواهر شجاع روز مقابله با خشونت علیه زنان را بنا نهاد.
پس از آن نیز برخی از کشورهای «کارائیب» و «آمریکای لاتین» این روز را به یاد آن سه خواهر برگزار کردند و این موضوع زمینه‌ای را برای توجه به مسایل زنان و اعمال خشونت علیه آنان در ذهن حامیان حقوق این قشر فراهم کرد و در نهایت در نوزدهم اکتبر سال 1999 میلادی یک روز به نام روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد نامگذاری شد.
در ژوئن سال 1991 میلادی 23 زن از بیست کشور در یک کمپین در یک مرکز جهانی برای دفاع از زنان شرکت کرده و به موضوعاتی نظیر خشونت و حقوق بشر پرداختند که در این کمپین 16 روزه، دو هزار امضا نیز جمع‌آوری شد.
همچنین باید به این موضوع اشاره کرد که در دهمین نشست این کمپین، بیش از 800 سازمان و ارگان از 90 کشور شرکت کردند.
گفتنی است، که شعار امسال روز جهانی «مقابله با خشونت علیه زنان»، «نه بگویید ـ برای پایان دادن به خشونت علیه زنان متحد شوید.» است.
همچنین در کمپین 16 روزه امسال، تصمیم بر این است که تا مارس سال 2010 میلادی 10 هزار فعالیت برای مقابله با خشونت علیه زنان انجام شود و تا سال آینده بیش از یک میلیون امضا در کمپین ثبت شود.
«بان کی‌مون» ـ دبیر‌کل سازمان ملل متحد ـ نیز در آستانه روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان، تصریح کرد: من در مورد فاصله میان حرف تا عمل درباره حذف خشونت علیه زنان و دختران متاثرم. در این روز، ما باید تلاش‌هایمان را برای حمایت از این قشر آسیب‌پذیر و بی‌دفاع دو چندان کنیم. باید متحد شویم. باید در اهدافمان و در اعمالمان متحد شویم تا دنیایی امن و بهتر برای زنان و دختران بسازیم.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد خشونت‌های جنسی ـ جسمی بر زندگی میلیون‌ها زن و دختر در سراسر جهان اثر مخرب می‌گذارد و باعث افت وضعیت زندگی اجتماعی ـ اقتصادی و فرهنگی و آموزش آن‌ها می‌شود.
خشونت‌هایی که هم اکنون علیه زنان اعمال می‌شود را می‌توان به ازدواج دختران در سنین کودکی، خشونت و سوء‌استفاده جنسی و جسمی در خانواده، قاچاق زنان و دختران، ختنه دختران، خشونت‌های مرتبط با نقص در جهیزیه و قتل‌های ناموسی اشاره کرد.
بر این اساس، امروزه یکی از هر پنج زن، یکی از انواع خشونت‌ها را تجربه کرده است و به طور کلی اکثر زنان به صورت غیر‌مستقیم با انواع تبعیض‌های جنسیتی و خشونت‌های اجتماعی و خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کنند، اما مساله مهم این است که باید نگرش و بینش مردم را نسبت به زنان تغییر داد و اگر این کار انجام شود، زنان در محیطی امن زندگی خواهند کرد.
افراد تحصیلکرده بسیاری هستند که از نگرشی کاملا سطحی برخوردارند و با کوچک‌ترین مشکل به زنان و دختران خانواده خود مشکوک شده و آن‌ها را به زیر مشت و لگد می‌گیرند و یا از آن‌ها سوء‌استفاده می‌کنند.
باید در مدارس و دانشگاه‌ها به افراد جامعه یاد داد که با دیدی وسیع و بینشی باز به زنان جامعه نگاه کنند و مسایل این قشر آسیب‌پذیر را درک کرده و از دریچه خود این افراد به آنان بنگرند. |