یک روانپزشک:
نباید محدودیتی در زمینه اشتغال دختران قائل شد . محیط کار یک زن، باید محیطی حمایت کننده باشد
خبرگزاری دانشجویان ایران - زنجان
یک روانپزشک گفت: مخالفت با کار کردن دختران به عنوان یک اصل، باید در سطح خانوادهها از بین برود و خانوادهها ضمن توصیههای لازم به فرزندان خود، محدودیتی از نظر اشتغال برای آنها قائل نشوند.
سعید ممتازی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: گذشته از سلایق فردی در هر شخص، به طور کلی تمایل به مولد بودن و داشتن شبکهای اجتماعی در بیرون از خانه موجب علاقه زنان به فعالیت اجتماعی و اشتغال میشود.
وی با اشاره به افزایش تمایل به تحصیلات عالی نسبت به دهههای گذشته، تصریح کرد: این امر یکی از پایههای لازم برای دستیابی به شغل مناسب است.
ممتازی با بیان اینکه امروزه اکثر زنان تمایل به اشتغال دارند، ابراز داشت: چنانچه این امکان برای فرد فراهم نشود، رضایت از زندگی دچار مشکل خواهد شد اما به طور کلی سلیقه و علاقه خود فرد برای انتخاب شغل و یا خانه داری در اولویت است. بر اساس مطالعات صورت گرفته، این دو گروه تفاوتی از نظر ویژگیهای روحیهای با یکدیگر ندارند.
کارشناس اداره سلامت روانی وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: نکته ای که در رابطه با اشتغال زنان از سوی برخی خانوادهها مورد تأکید قرار میگیرد این است که شاغل بودن مادر موجب غفلت وی از تربیت فرزندان میشود، که این امر تفکری نادرست است.
ممتازی با بیان اینکه زنان برای تربیت فرزندان خود نباید حتماً به صورت تمام وقت در خانه حضور داشته باشد، افزود: نکته مهم در این میان تربیت فرزندان به طور فعال و ایجاد هماهنگی و تعادل بین شغل و خانواده است، حضور و پیگیری امور تربیتی توسط پدر نیز در زندگی فرزندان مؤثر است.
وی با بیان این مطلب که محیط کار یک زن باید محیطی حمایت کننده باشد و نه سرزنش و محدود کننده، گفت: فرد باید از بودن در محیط کار لذت ببرد و آن محیط علاوه بر برنامه ریزی برای پیشرفت و تعالی خود، به پویایی، امنیت و رضایت تک تک افراد آن مجموعه نیز بیاندیشد.
این استاد یار دانشگاه علوم پزشکی زنجان بیکاری، تنشهای خانوادگی، مسائل فرهنگی و اجتماعی نظیر اعتیاد را از جمله عواملی دانست که سلامت روانی خانواده را تهدید میکند و ابراز داشت: در استان زنجان زندگی دو نسل متفاوت به طور متمرکز در کنار هم، موجب ایجاد تنش بین نسل قبل و نسل حاضر میشود.
وی افزود: نباید تمایل زوجین به زندگی مستقل بی احترامی تلقی شود. به آنها باید فرصت داد تا سلایق خود را به صورت مشترک در زندگی پی ریزی کنند. |