مشکل فعلی کشور بازگو نکردن شدیدترین کودک‌آزاری‌ها است

مشکل فعلی کشور بازگو نکردن شدیدترین کودک‌آزاری‌ها است

گفت‌وگوی ایلنا با تعدادی از اعضای انجمن حمایت از حقوق کودکان:

مشکل فعلی کشور بازگو نکردن شدیدترین کودک‌آزاری‌ها است



زنگ خطر لاپوشانی کردن آمار مربوط به کودک آزاری در کشور /با آمار مربوط به کودک آزاری مثل آمار ایدز برخورد نکنیم/تابو شدن آمار کودک آزاری، خطر آفرین است


ایلنا: اعضای هیات رئیسه انجمن حمایت از حقوق کودکان بر این امر اتفاق نظر دارند که شدیدترین کودک‌آزاری‌ها در کشور وجود دارد اما مشکل اصلی آن است که از بازگو کردن آنها ممانعت می‌شود.
جاوید سبحانی یکی از اعضا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی خصوصا کودکان با آبروداری کردن، تهدید پلیس و مخفی‌کاری‌ حل نمی‌شود تاکید کرد: آمار آسیب‌های اجتماعی از شاخصه‌های حیاتی یک جامعه و نشان‌دهنده شرایط حیاتی جامعه است.
او افزود: اگر قرار باشد که برخورد با آسیب‌های اجتماعی صرفا از زاویه کنترل باشد، سکوت می‌کردیم اما وقتی طبق بررسی‌های صورت گرفته مشاهده می‌شود که نگفتن‌ها و برنامه نداشتن‌ها باعث ده‌ها پیامد می‌شود برای بیان حقایق به تکاپو می‌افتیم.
به گفته عضو هیات رئیسه انجمن حمایت از حقوق کودک از آمارهای اعلامی اطمینان نداریم اما از اینکه سکوت کردن‌ها و آمار ندادن‌ها به ضرر کودکان است اطمینان داریم.

ارایه آمار کودک‌آزاری بحران‌زا نیست
طاهره پژوهش عضو هیات رئیسه انجمن حمایت از حقوق کودک نیز در این ارتباط به خبرنگار ایلنا یادآور شد: در حال حاضر شدیدترین کودک‌آزاری‌ها در کشور وجود دارد و تنها مشکل آن است که این موارد مطرح نشود.
او افزود: آمار مربوط به کودک‌آزاری برای امنیت ملی خطری ندارد بلکه برای افرادی که به حقوق کودک توجه نکرده و آن را پشت گوش می‌اندازد خطرآفرین است.
عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان عنوان کرد: این تابو شدن صدمات جدی‌تری به کودک می‌زند، اگر ارایه این آمار دردسرساز است، تبعات آن به مراتب عواقب برتری دارد و مانند یک دمل چرکینی است که آن را با آرامش مخفی کرده اما روزی با تشدید مسئله سر باز می‌کند.

از آمار کودک‌ازاری مطمئن نیستم
ثریا عزیزپناه یکی دیگر از اعضای هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودک به ایلنا گفت: متاسفانه نه تنها عموم مردم از بسیاری از کودک‌آزار‌ها آگاه نمی‌شوند بلکه نهادهای حمایتی هم به آمارها دسترسی دارند.
او افزود: وقتی که نهادهای حمایتی برای پیگیری و یا انجام یکی از کارهای کارشناسی به سراغ آمارها می‌روند، با موانع روبرو شده و به نوعی دسترسی‌شان را به آمارهای مخفی از دست می‌دهند.
عزیزپناه ادامه داد: اگر در مطالعات مشخص می‌شد که عدم دسترسی جامعه و نهادهای مدنی به آمارهای دقیق می‌تواند کارگشا باشد، حرفی نداشته و ما هم به طور حتم هر گونه گزارش‌دهی در مورد آسیب‌های اجتماعی از جمله کودک‌آزاری به معنای سیاه‌نمایی و فاش کردن است در حالی که اگر نهادهای مدنی در مورد وضعیت جامعه و شرایط حمایتی کودک در کشور اظهارنظر می‌کنند، به دنبال منافع سیاسی، شهرت و یا منافع مالی نیستند بلکه به عنوان دلسوزان شرایط اجتماعی، تنها مطالبات مردم را مطرح می‌کنند.
عضو هیات رئیسه انجمن حمایت از حقوق کودک لاپوشانی کردن شرایط و آمار مربوط به کودک‌آزاری را زنگ‌خطر دانست و تصریح کرد: وقتی آمار یک آسیب‌ اجتماعی وجود ندارد و یا این آمار دستخوش محافظ‌کاری قرار می‌گیرد، به معنای آن نیست که آن آسیب اجتماعی مثل کودک‌آزاری آن هم از نوع شدیدش وجود ندارد بلکه این اقدام جز محافظه‌کاری نمی‌تواند باشد.
سبحانی مطرح نکردن آمار مربوط به کودک‌آزاری در رسانه را مانند مطرح نشدن آمار ایدز فاجعه‌بار اعلام کرد و گفت: در مورد ایدز و اعتیاد هم چنین معضلی وجود داشته اما این مسئله در مورد مسایل کودک حساس‌تر است.